8.5.12

before i forgot i popost ko na ang isa pang tressure moment ng buhay ko hahaahah kasi this event is once in a lifetime hahaha kasi syempre di naman kami usually nabubuo kapag may reunion dhil nga my family ilang miyembro ng pamilya na nag tatrabaho sa ibang bansa kaya ayun kulang kami hahaha this year nagkataon na sabay un vacation ng dad ko at ng ninang ko his sister kaya ayun nag plan sila nag mag family outing tutal naman at ung huling beses na nangyari ito ay bata pa ko as in elementary pa ko eh hello college na ko ngayun hahahha bsta ang saya saya =D sinabay na rin nila ung celebration ng mga may birthday ng April dae kasi nila kaya ginagawang isang handaan nalang heheh tipid??

the boys


me and couz

nanay, mom, ninang and tita


tta ye =)

kids awith tto mar


kuya 

mom and dad

me after ng madmi trial ito na pinaka maayus 

mga insan ko with ninang

kami- kami

the kids

tta ye and tto mar with kids








holy week

tagal na din since my last post..nagka summer class kasi kmi kya bc pa din..
itong ipopost ko e nung holy week pa dpat after this event e i popost ko na kaso di aq makapag encode using my phone (nakakapag net kc ako through my phone) eh nkaka tamad naman pag comp na ung gamit ko kasi na tatpat ako sa tetris and stories on wattpad =D kya nakalimutan ko na pero last May 1, 2012 eh nag simba kami sa Antipolo church and i remember ung i she-share ko dito dahil din sa talk ni father.........

kasi every holy week e nkasanayan ko na mag alay lakad from our home to antipolo,..bata pa lang ako nung nsag start ako mag alay lakad tas after ng ilang sunud-sunod na year eh na stop na kami until nung 2009 ata?  basta this year is my third time na kasama ko ang bf ko dati kasi im with my mom and other relative,  si couz, bf but this 2012 di kami sumama sa friends ni bf ksi my mom tried if she can still make it and yes she made it! hehehehehe....pero doble ang naging hirap ko this time kasi after staying outside the church and waiting na mag open ang gate ay tska lang kami umuwi at that time onti pa lang masasakyan kaya ayun si mother nag yaya mag lakad pababa ULIT papuntang skayan MY GOSH pagod na pagod na ko halos di ko na kaya pero no choice kasi ako lang ang nag reklamo dahil mukang ayaw kummontra ng mga kasama namin and i rememver my mom saying mom mo nga nag lalakad e kaw pa kya?! (prang pasimple niya sinasbi na wag na magreklammo)...ayun nung nkarating naman sa sakayan ay  dami namang tao nag iintay ng masasakyan kya ayun unahan pa din at siguro kundi lang kami nakipag agawan di pa kami masasakay sa bus and take note punuan pa buti na lang at may mga gentleman na nag pa upo sakin hahhaha... unforgettable talaga tong alay lakad na to =D

but still di mahalaga ang kung anung gala ang napuntahan mo ganu man kalayo ang nalakad mo kung di naman mula sa puso ang ginagwa mo at di bukal ang purpose kumbaga kasi diba it's holy week and ang mga simpleng pag sasakripisyong ito ay di dapat ginagawa para sa pang sarili lamang (para sakin)...kasi ako ginagwa ko to para i appreciate at mag thank you sa ginawang pag sasakripisyo ni JESUS para isave tayo..di niya ininda ang hirap ang pagod at mga pasakit para sa atin kaya dapat di tayo nakakalimot SAKANYA... 



Antipolo cathedral 

inside the church (ung mga tao sa harap nag hahagis ng coins)

kahit madami na pauwi dae pa din pa akyat pa lang

with my couz in our first stop over



mom, couz and me (pangit ng cam ko =c )

mom

ceiling ng church (amaze talaga ko dito ever since)

PS: i remember what father said during the mass na kahit saan ka nag mula at kahit ganu man kalayo ang nilakbay mo papunta, lahat ng pagod ay nababaliwala lalo na pag nakarating ka na inside the church mafi-feel mo talaga ung peacefulness at di mo mararamdaman ang hirap =D 
try it...